Onlangs las ik mijn oude dagboeken door en daar stond het letterlijk. Toen ik 15 jaar was schreef ik aan mijzelf dat ik daar vanaf dat moment zou stoppen met voelen.
“En wie weet over 15 jaar mag mijn hart weer open, maar voor nu stop ik met voelen!”
Het was te veel, ik dacht dat ik het niet aan zou kunnen en wist vooral niet hoe ik het aan moest gaan. Als het zoveel pijn doet, hoe deal je daar dan mee?
Mijn strategie was; niet. Niet mee dealen, niet voelen en vooral vanuit mijn hoofd leven. Rationeel, hoe het hoort, wat iedereen doet en wat iedereen van mijn verwachtte.
Nu nog kan dit mijn grootste valkuil zijn en hoor ik dat stemmetje in mijn hoofd zeggen: “Irene, je kunt ook stoppen met voelen he.”
Want ook in mijn leven heb ik soms keuzes te maken die voelen alsof mijn wereld uit elkaar valt, maar het verschil is nu dat ik doe met een open hart.
De oude strategie van stoppen met voelen wil ik niet meer, kan ik niet meer en hoef ik niet meer. Ik kan het aan, ook jij kan het aan.
Wij denken vaak dat wij de uitzondering zijn, maar dat zijn wij niet. Ook jij kan besluiten om met een open hart te leven. En ja dan komen de minder fijne dingen ook echt binnen, maar he denk is aan al die fijne dingen die nog zoveel meer binnen gaan komen!
We kiezen er vaak voor om uit ons hoofd te gaan leven omdat wij denken dat wij het niet aan kunnen om echt te voelen, dat wat ook mijn reden. Maar met deze drie tips lukt het ook jou om beetje bij beetje je hart meer te openen.
Ik gebruik ze nog steeds wanneer het stemmetje weer aan het roepen is dat ik mijn hart mag afsluiten en ik denk dat ik iets niet aankan.
Iets voelen betekend niet vandaag naar handelen
We denken heel vaak dat als wij iets voelen we meteen in actie moeten komen, maar waarom? Ook dat is ratio en mind. Je kunt prima iets voelen en even laten sudderen. Je kunt prima voelen dat jij je baan hebt op de zeggen, je relatie te beëindigen hebt of iemand hebt aan te spreken op iets en zeggen: “maar niet vandaag.” En niet omdat je dan heerlijk voor altijd mag uitstellen (want ook dit is een manier om niet te voelen), maar omdat je jezelf liefdevolle tijd geeft eerst zelf aan het idee te wennen.
Vraag jezelf af: is vandaag de dag? Is het een nee dan sudder je er zelf nog even mee. Is het een ja, dan kom je in actie. Vertrouw erop dat jou ja vanzelf gaat komen als je echt je hart volgt.
In het nu moment kun jij alles aan!
We denken zo vaak heel ver vooruit en worden overspoeld met emoties die in de toekomst liggen. “Als ik mijn relatie beëindig en ik moet in de zomer alleen op vakantie, hoe dan?” “Als ik mijn baan opzeg en mijn spaargeld raakt op, wat dan?” Maar in het nu moment kun jij het prima aan. In het nu hoef je die vakantie nog niet te boeken en in het nu heb je nog een vangnet om op terug te vallen. Maak het kleiner en denk alleen aan het komende uur, de rest doe je wanneer het echt de tijd is om daar mee bezig te zijn.
Adem er doorheen en laat het gaan
Onlangs was ik zelf ook zo aan het vechten tegen mijn tranen, ik had er zo geen zin in en wilde er niet aan geloven. “Nu even niet en niet weer!” dacht ik. Linde, mijn dochter van bijna 11, liep voorbij en zei: “mama, je kunt het beter even laten lopen he!” Wat een wijze dame 😉
Ik wist dat ze gelijk had, het vechten tegen wat er is maakt dat we er nog meer last van hebben. Wij denken dat wij die tranen niet aankunnen, maar he als ze er zijn en je ademt gewoon door, dan gaan ze ook weer weg.
Ik zette even een heerlijk jank muziekje op, liet de tranen stromen en ademde er doorheen. Liefdevol bleef ik tegen mijzelf zeggen: ik kan dit aan en ook dit gevoel gaat weer over.
Ik huilde diepe tranen en na een paar minuten dacht ik: “he daar ben ik weer!”
Toen ik beneden kwam en voor mezelf een lekkere chai latte ging maken kwam Linde voorbijlopen. “Mama, besef je wel dat je dit zelf altijd tegen ons zegt. Als je het weet, waarom doe je het dan niet gewoon?”
Oei inderdaad! Het weten maar niet doen is hetzelfde als niet weten, dus hup doen!
Ook jij kan dit aan, blijf ademen en neem het besluit om je hart open te houden.
Liefs Irene
